Brief van een bezorgde moeder over passend onderwijs en een oproep aan de ambulante diensten van rec 2 instellingen.
Wat er nu gebeurt in rec 2 arrangementenland is waar ik al bang voor was. Dit is waarom ik al 6 maanden geleden een bezwaarschrift heb geschreven. En al maanden in gesprek ben met Kentalis over het arrangement van mijn dochter en alle andere dove/ sh kinderen. Dat Kentalis het op een akkoordje zou gooien met individuele, te lastige/ mondige, ouders. Ouders die niet klakkeloos akkoord gaan en die o.a. graag willen weten waarom en wiens keuze het is geweest de budgetten per kind te halveren ten opzichte van vorig jaar, toen ook al flink gekort werd. ( of zoals Kentalis het zegt “we moesten zoveel kinderen aannemen en nu is de verdeelsleutel veranderd en is er per saldo minder over per kind” )*
….hoezo, passend onderwijs, in dit geval is het geld leidend en niet de zorgvraag van het kind, en waarom alle zorg volgend jaar van een rec 2 instelling moet komen, en de reguliere school dus niet meer zijn eigen RT-er kan inschakelen en ook geen geld meer krijgt, of dat je niet meer je eigen keus dove RT-er kan inhuren, en dat ook de tolkvoorziening, nu nog bij het UWV, uiteindelijk zal gaan naar rec 2 instelling Kentalis, kortom nog veel meer macht krijgt dan ze nu al heeft, allemaal vragen die afgedaan worden met “ de belangengroepering zijn gehoord en akkoord. Het ministerie heeft het budget vastgezet en in 2018 wordt er geëvalueerd.
Structureel te weinig zorg geld te besteden hebben, ouders slecht/ niet informeren en een rookgordijn maken door vage antwoorden te geven. Er van uitgaand dat de meeste ouders gerustgesteld kunnen worden door de belofte dat de zorg gewaarborgd en gecontinueerd zal worden. Prachtige zin, waar uiteraard heel veel ouders en scholen zich door laten gerust stellen. Dat dit vervolgens niet onderbouwd wordt door een deugdelijk arrangement waarop een overzicht te zien is van financiën en besteding voor het komend jaar lijkt de meeste ouders en reguliere scholen inderdaad niet te deren. Er wordt dan ook geschermd met betrouwbare partners en belangengroeperingen, OCW, Simea en Foss/ Fodok. Iedereen is akkoord en zeer tevreden met de gang van zaken en er wordt op de valreep ook tussen deze partijen een convenant gesloten met als doel ouders een stem te geven en een en ander te borgen, waardoor alles geregeld lijkt.
Lijkt, want,”
bij een conflict met de ouders en de instelling zullen de ouders door Foss/Fodok worden verwezen naar de instelling”…? En, “
er wordt een adviserende zetel gecreëerd voor ouders wiens kind op een reguliere school zit en ambulante begeleiding krijgt vanuit een rec 2 instelling. De MR van de dovenschool van de instelling”? En zo staan er nog wat wassenneuzen in.
Er van uit gaan dat ouders en reguliere scholen akkoord gaan in de veronderstelling dat het nou eenmaal niet anders kan en er van uit gaan dat Kentalis doet wat het kan.
Er van uitgaan is prima, maar soms is het nodig verder te kijken en dan zie je dat dove kinderen bijna niet meer bestaan. Of ze hebben een bijkomende handicap ( soms zelfs veroorzaakt door eenzijdige benadering en schraal aanbod) of ze worden te auditief getest en score onder de orale maat en krijgen een TOS indicatie, terwijl bekend is dat gebarentaal hun eerste taal is.
Ouders die door deze mist heen prikken en hun mond open doen worden nu door Kentalis uiteindelijk geholpen. Je moet wel een volhouder zijn en Kentalis meerdere maanden op de huid zitten. Dan worden er extra financiële middelen gezocht en gevonden. Maar ook dan weer wordt niet duidelijk wie wat betaald en komt het niet op papier. Want de afgesproken zorg bleek inderdaad toch niet uit het halve budget te kunnen worden betaald! Fantastisch natuurlijk dat er dan uiteindelijk de begeleiding plaats kan vinden die nodig is.
Maar waarom incidenteel, en alleen voor kinderen waarbij de ouders zich roeren.
Dat heet het recht van de sterkste, dat is niet het borgen van goed verantwoordelijk onderwijs voor alle dove en SH kinderen. Het is een heel verontrustende ontwikkeling, waar ik al meerdere malen in eerdere brieven met Kentalis op heb gewezen, nog los van het bezwaarschrift na aanleiding van het arrangement voor mijn dochter.
De structuur van de Ambulante diensten en de visie kunnen wat mij betreft verbeterd worden. ( Later hierover meer)
Kentalis en andere rec 2 instellingen:
Ga vooral naast de ouders en de reguliere school en achter het kind staan. Neem je verantwoordelijkheid en verschuil je niet achter OC&W, meer kinderen in je zorg opnemen dan je kan begeleiden is niet slim en laat je eigen verliezen geen rol spelen in de budgettering van de arrangementen. Dit jaar bijna een halvering, hoe ziet het er volgend jaar uit?
Dove kinderen met CI moeten recht hebben en houden op gebarentaal, visueel onderwijs, informatie over Doofheid en cultuur en contact met andere dove/ sh kinderen en volwassenen. Ze zitten veelal in een reguliere klas en de aanpassingen moeten van 2 kanten komen. Er zal veel meer nagedacht moeten worden over een gelijkwaardigheid voor alle kinderen. Door bv structureel periodieke gebarenles voor de klas/ school geïntegreerd binnen het lesaanbod.
De Ambulante diensten zouden hiervoor, intrinsiek, moeten gaan staan, gezamenlijk met ouders en oprechte belangen organisaties. Met vuur en passie strijden voor onze kinderen om ze een ontspannen jeugd te geven en ze te laten opgroeien tot rijke zelfstandige prachtige mensen. Het gaat veelal niet om geld, het gaat om eerlijke motivatie. Van altijd tegen of zijwind groei je krom en dat doet pijn. Je ziet het ook pas later, dat is het lastige
Arjenne Fakkel
* Afhankelijk van het aantal leerlingen binnen de begeleiding van een rec 2 instelling wordt het besteedbare bedrag per kind vastgesteld. Kentalis heeft het afgelopen jaar veel TOS leerlingen erbij gekregen en zo kan het zijn dat er dit jaar bij hetzelfde medium arrangement bij Kentalis 1500 euro minder te besteden is per leerling dan bij Auris. Gelijkheid in onderwijs? Passend onderwijs?
